DE BLACK AGENDA
Serie: deel 1
“I CAN’T BREATHE: BLACK LIVES STILL DON’T MATTER!”
Racisme in Nederland één jaar na de moord op George Floyd: is er iets veranderd
of niet?
Afgelopen dinsdag 25 mei was het precies één jaar geleden dat de wereld getuige was van de
moord op de Amerikaan George Floyd. Mede door de “Black Lives Matter” beweging leidde
de dood van Floyd tot een wereldwijde golf aan protesten tegen institutioneel racisme en
disproportioneel politiegeweld tegen burgers van Afrikaanse afkomst. Ook in Nederland werd
in juni 2020 massaal geprotesteerd in Amsterdam, Rotterdam, Den Haag, Utrecht, Leiden,
Almere, Groningen, Emmen, Zwolle, Middelburg, Maastricht en andere steden in Nederland
en in Europa.
Nu één jaar na deze massale protestacties onderzocht het televisieprogramma EenVandaag
via een Opiniepanel hoe het een jaar na de protestacties staat met racisme in Nederland: is er
iets veranderd of niet? De vraag stellen is in deze de vraag beantwoorden omdat het antwoord
overduidelijk besloten ligt in de vraag, hetgeen gezien de geschiedenis van racisme in
Nederland weer niet verwonderlijk zou moeten zijn.
Nederland heeft net als Amerika een eeuwenlange traditie van kolonialisme, TransAtlantische slavenhandel en slavernij en het anderszins structureel uitsluiten van Afrikanen en
burgers van Afrikaanse afkomst en deze traditie wordt tot de dag van vandaag in de vorm van
institutioneel racisme en Afrofobie mede in stand gehouden door voornamelijk politieke onwil
bij de beleidsbepalers in ons land en antiracisme activisten en organisaties die zeggen tegen
racisme te strijden
Is er iets veranderd of niet?
Naar aanleiding van de golf aan protesten na de moord op George Floyd werd nota bene op 1 juli 2020 ‘Keti Koti’ in de Tweede Kamer een nationaal debat over racisme gehouden. Ook in de aanloop naar de landelijke verkiezingen kreeg institutioneel racisme een prominente plaats in de campagnes van verschillende politieke partijen. Maar wie dacht dat de Nederlandse politiek daadwerkelijk wilde afrekenen met haar eeuwenlange traditie van structurele uitsluiting kwam bedrogen uit.
Naar aanleiding van de golf aan protesten na de moord op George Floyd werd nota bene op 1 juli 2020 ‘Keti Koti’ in de Tweede Kamer een nationaal debat over racisme gehouden. Ook in de aanloop naar de landelijke verkiezingen kreeg institutioneel racisme een prominente plaats in de campagnes van verschillende politieke partijen. Maar wie dacht dat de Nederlandse politiek daadwerkelijk wilde afrekenen met haar eeuwenlange traditie van structurele uitsluiting kwam bedrogen uit.
Nederland, bij monde van premier Mark Rutte, heeft het parlement in februari van dit jaar
nog laten weten dat de regering geen excuses zal maken voor het slavernijverleden omdat dat
polarisatie in de hand zou werken. De VVD met Mark Rutte is bij de laatste verkiezingen in maart 2021 wederom als grootste partij uit de verkiezingen gekomen. Ook de PVV, de derde
partij van ons land, wil niets over racisme en het maken van excuses weten
Daarnaast blijkt uit een recent in opdracht van het dagblad Trouw uitgevoerde enquête (onderzoeksbureau I&O Research) dat de meeste Nederlanders (56 procent) vinden dat Nederland wel een ‘ernstige’ rol heeft gespeeld in de geschiedenis van de slavernij maar dat daarvoor geen excuses (55 procent) hoeft te worden gemaakt. Black Lives didn’t Matter and Black Lives still don’t Matter in de politiek én in onze samenleving.
De uitkomst van het EenVandaag Opiniepanel onderzoek is vandaag bekendgemaakt en de
conclusies zijn zoals verwacht geen verassing. Een jaar na de demonstraties ziet men enerzijds
polarisatie in de discussie over racisme maar is het onderwerp racisme wel bespreekbaar
geworden. Anderzijds durft de meerderheid van ‘witte’ en ‘niet witte’ mensen niet te zeggen
wat ze denken over racisme. De conclusies uit het Opiniepanel onderzoek zijn vlees noch vis.
Wezenlijke veranderingen zoals nieuwe of aangepaste wetgeving, verzwaring van de
strafmaat voor racistisch handelen of een plan van aanpak om institutioneel racisme te
bestrijden, zijn niet van de grond gekomen.
Transformatie
Institutioneel racisme en Afrofobie blijken helaas nog te diepgeworteld te zitten in de structuren van onze samenleving en initiatieven gericht op veranderingen in de marge (symptoombestrijding) zal dit niet snel doen verminderen. Om een einde te maken aan decennia van institutioneel racisme en Afrofobie hebben we een transformatie nodig van al onze instituties en instellingen.
Institutioneel racisme en Afrofobie blijken helaas nog te diepgeworteld te zitten in de structuren van onze samenleving en initiatieven gericht op veranderingen in de marge (symptoombestrijding) zal dit niet snel doen verminderen. Om een einde te maken aan decennia van institutioneel racisme en Afrofobie hebben we een transformatie nodig van al onze instituties en instellingen.
Dit kan niet zonder te erkennen dat institutioneel racisme plaats moet maken voor een
samenleving zonder belemmeringen voor een bepaalde groep burgers en waarin sprake is van
gelijke kansen voor alle burgers. Dit kan dan weer niet zonder te erkennen dat institutioneel
racisme als nalatenschap uit de boedel komt van het kolonialisme, de Trans-Atlantische
slavenhandel en slavernij. Nederland kan dus niet roepen dat Black Lives Matters en
tegelijkertijd aangeven dat excuses voor haar rol in de slavernij en Trans-Atlantische
slavenhandel niet nodig is. Black Lives Matters en het maken van excuses gaan in deze hand
in hand!
UBUNTU, Ik ben omdat Wij zijn!
Mr. Regillio Vaarnold
Partijvoorzitter
Partijvoorzitter
De Black Agenda is onderdeel van het UCF Tansformatie Manifest, publicatiedatum 24 december
2020. Meer informatie over de Black Agenda kan worden verkregen via de website
https://ubuntuconnectedfront.com of door te mailen naar info@ubuntuconnectedfront.com
https://ubuntuconnectedfront.com of door te mailen naar info@ubuntuconnectedfront.com